Zostały ocalone, wyrwane losowi są.
Ocalona 1.
Trzy razy próbowała już nie być. 3 tygodnie bezpiecznego, nieprzerywanego snu, hałas wokół nie miał znaczenia. Potem przebudzenie i powrót do rzeczywistości. Przestała próbować tylko dlatego, że uwierzyła że nawet to jej się nie uda.
Raz zaufała. Był przystojny i mówił, ze kocha. Nagle przestał, bo nie ten punkt na kuli ziemskiej. Bieguny Ziemi zmieniły bieguny uczuć. I jak tu wierzyć, ze kiedyś będzie inaczej? Wiara Dziecka jest morzem, niewiara zranionego dziecka oceanem.Mówi, że nie jest samotna ma koleżanki, znajomych, tylko tam do środka nikogo nie wpuszcza bo jeszcze mógłby zniknąć jak kolejna bańka mydlana z kolorowego snu że będzie dobrze.
Ocalona 2.
Moja siostra jest już u Niego. Cieszę się, bo wiem że jest jej dobrze. Cieszę się, bo nie musi przechodzić tego co ja . Wciąż wierzę, że oni się jeszcze zmienią. Mają czas.
Są jest dopiero wstępem do być
A ja się nie zgadzam, po prostu, nie zgadzam się choć nie mam wpływu, choć wiem, że to niekonstruktywne.
